Op dinsdag begonnen onze echte reanimatielessen. In de voormiddag leerden we hen hoe ze een zorgvrager in veiligheidshouding konden leggen. Ook de eerste hulp bij verslikking kwam aan bod. De ene cursist oefende dit al krachtiger dan de andere (de pap kwam bijna weer naar boven).
Hierna werd de BLS aangeleerd, waarbij er grote interesse was! Heel leuk voor ons om te merken dat dit voor hen echt belangrijk is.
In de namiddag nam een dame van Bloemshelter ons mee op boodschappen op zoek naar Belgische producten. Vrij vlug hadden we een keuze gemaakt: Kip met appelmoes en aardappelen. Valerie wilde absoluut verse aardappelen, wat ze zich later toch wel wat bekloeg!
Ook bezochten we de winkel waar de schooluniformen worden verkocht. Dit liet een indruk op ons na omdat we niet konden inschatten dat er zoveel verschillende scholen rondom ons waren. Het positieve is ook dat die winkel de juiste uniformen aan Bloemshelter schenkt.
S'avonds starten we met volle moed aan het maken van onze Belgische maaltijd. Er werden 30kg appelen en 16kg aardappelen geschild en in stukken gesneden. Tot hier liep het goed.
Toen de aardappelen moesten koken, liep het gasfornuis het afweten. De gas was op... Valerie had een groot stressmoment en Stephanie leefde al wat op Afrikaans tempo en zag het wel goedkomen.
Een uurtje later dan gepland, was het eten klaar. Alle mensen schoven voor een tweede keer aan en vonden het duidelijk lekker. Missie geslaagd, AMEN!

Woensdag was een moeilijke dag voor iedereen waar veel emoties loskwamen en waar we verhalen hoorden die ons bij de keel grepen. Gelukkig konden we ons hart bij elkaar luchten en dit maakte onze band met de mensen van Bloemshelter enkel maar sterker.

Donderdag was het herhalingsdag waar wij een positief gevoel aan overhielden. De mensen oefenden nog enthousiast en wij hadden het gevoel dat ze echt veel opgestoken hadden.
S'avonds werken Marie en Melissa samen met de kinderen met de zorgenvriendjes. Dit was een groot succes en de kinderen begrepen echt het concept.

Vrijdag was D day, de examendag. Wij hielden hier een enorm goed gevoel aan over omdat we zagen dat de mensen veel hebben opgestoken en dat we hen iets konden bijbrengen. Met veel trots konden we hen dan ook ons certificaat uitreiken, ook zij glommen van trots en pinkten soms een traantje weg. De ene naam was wel wat makkelijker uit te spreken dan de andere.
Vrijdagavond waren we bij Izak en Sonja uitgenodigd voor een braai. Het werd een zeer gezellige avond met heel lekker eten en als afsluiter de overheerlijke Afrikaanse malfapudding (dat eigenlijk een cake is).

Zaterdag was het een heel zwaar afscheid in Bloemshelter waar heel wat traantjes vloeiden. Hierna nam Izak ons mee naar de boerenmarkt waar er lekkere, plaatselijke gerechtjes waren en typische Afrikaanse souvenirtjes.
In de namiddag werd er geshopt en op zondag bezochten, samen met de andere collega's, het cheetah park waar we letterlijk bij de cheetahs stonden. In dit park waren ook andere katachtigen bijvoorbeeld leeuwen, tijgers, luipaarden en servalas.

We kijken met spanning uit naar de volgende stageplaats, Sunflower house.