N mens is 'N mens danksy ander mense
Dag iedereen,
Dinsdag 13 februari waren we van plan de top van de tafelberg te bereiken. Bij aankomst echter was er een wachttijd van 2u om de lift naar boven te nemen en minstens even veel om terug naar beneden te kunnen komen. Dit in combinatie met een grote hitte, deed ons beslissen om een andere berg met minstens even mooi uitzicht te gaan bezichtigen.
Millers point was de naam en het was prachtig! Vanop Millers point had je een baie adembenemend zicht op de tafelberg enerzijds en Kaapstad anderzijds. In de zee zag je ook mooi Robbeneiland liggen. We picknickten daar en genoten van de rust en natuur (maar iets minder van de enorme spin in het toilet).
Hierna bezochten we een plaatselijke markt (greenmarket) waar we hoopten wat souvenirs te scoren. Dit was echter niet zo evident maar we slaagden er in om bepaalde mooie zaken toch aan een vriendenprijsje mee te nemen.
De outfit voor de wereldmarkt (en proclamatie?) ligt vast!
Hierna volgde een helse rit door de Kaapse avondspits in de gietende regen. Jaja Stephanie is 10 jaar van haar leven kwijt. Wat kwam er zoal op onze weg: 2 hevige arrestaties (en neen wij waren er niet bij), witte kamikaze busjes die nog nooit van verkeersregels gehoord hadden, een rokende bus vol met schoolkinderen, een rem die niet altijd even goed zijn werkt deed, een overvolle autokoffer geladen met mensen die ondertussen ook een regendans deden.
Gelukkig was Marie bij de pinken en regelde ze het verkeer zo goed mogelijk door, zoals echte Afrikanen, voorrang te eisen door de arm uit het raam te steken en duidelijk te maken dat iedereen aan de kant moest. Stephanie haar angstige blik maakte dat er toch sommige mensen ons doorlieten die dan een vriendelijke glimlach van Marie en een pinker van Stephanie kregen.
Een heel speciaal moment vandaag was het feit dat het water goot. De radio speelde uren aan een stuk liedjes over regen. President Zuma werd naar de tweede plaats geduwd.
Eenmaal terug in Vishoek, toonde Valerie haar kookkunsten en konden we genieten van een lekker bord spaghetti!
Ons eerste wasje was ook een feit in een klein grondje water. Onze kleren bleken toch vuiler dan gedacht!
's avonds werd er nog het spel dobble gespeeld en Melissa bleef ijzig kalm in tegenstelling tot sommige anderen.
Vandaag (14 februari, btw happy valentine voor de volgers) was het plan om robben eiland te bezoeken. Dit viel jammergenoeg (figuurlijk) in het water :( Geen tickets meer te verkrijgen! Onze ontgoocheling was rap weg toen we een andere boottocht vonden met een catamaran. Zoals echte filmsterren, bewonderden we de kustlijn van Waterfront en het WK (2010) stadium.
Waterfront zelf is een heel mooi dorp (shoppingcenter) op zich. Melissa ontpopte zich tot een wereldster in het ritmisch dansen. Zij trad op met een lokale band en wij zagen allemaal dat het goed was. Achteraf zagen we nog een optreden van een lokaal koor, wat prachtig was!
Op de terugrit namen we eens een andere weg (minder chaotisch) wat confronterend was. Eerst zagen we het hele mooie, rijke gebied en nog geen 5 kilometer later zaten we bijna midden in de sloppenwijk. Hoe hard de wereld kan zijn... Ook de GPS liet het soms afweten maar gelukkig was er Valerie to the rescue om ons toch terug naar Vishoek te brengen.
Morgen vertrekken we richting Beaufort West waar Ko Ka tsara Bush camp op ons staat te wachten met hopelijk wat giraffen en andere dieren.
Tot binnenkort!
Team Zuid Afrika