Stage in Sunflower house

Maandagochtend startten we vol spanning op onze 2de stageplaats in Sunflower House. Dit is een huis voor palliatieve kinderen en kinderen met een beperking. We werden al snel verwelkomt door de kinderen die daar verblijven.

Melissa en ik werden meegesleept in de realiteit van Zuid-Afrika: de verzorging verliep anders dan wat wij hier in België als normaal aanzien. We bezochten een plaatselijk ziekenhuis waar de vogels door de gangen vlogen, zorgvragers met 20 op een kamer lagen en de hygiëne ver te zoeken was... Dit was voor ons een echte (cultuur) shock, waardoor het een eerdere moeilijke start werd in Sunflower House. De mensen die er werken, worden ook niet betaald door de overheid maar door de instelling zelf (en dus van donaties). Zij hadden deze maand nog geen loon gekregen, waardoor niet iedereen er geraakte (omdat ze dus bus niet konden betalen) en de werking niet zo vlot liep. Dit zorgde vanzelfsprekend ook voor wat spanningen. 
Gelukkig konden we 's avonds met elkaar en de leerkrachten reflecteren en verschillende activiteiten verzinnen, waardoor we er terug positiever tegenover stonden.

De dag nadien prikkelden we de zintuigen van de kinderen met activiteiten zoals: muziek maken met flesjes waarin parels zaten, handmassages, spiegels,... We zagen de kinderen openbloeien en genieten van de dag en de activiteiten die we hen aanboden. We bespraken ook met Melinda, de oprichtster van Sunflower House, wat volgens haar interessant was; om ons ingezameld geld aan te schenken. Zo kwamen we te horen dat winterkleding een must is, omdat donaties vooral zomerkledij is, terwijl Zuid-Afrika ook een koude winter heeft. Verzorgingsmatrassen, drinkbekers en luiers stonden ook op ons lijstje. Ook de lonen werden intussen uitbetaald dus de sfeer zelf was beter. 

Woensdag kwamen we vol enthousiasme aan om al onze nieuwe activiteiten voor te stellen en de kinderen terug te zien. We kregen in de namiddag ook heel wat uitleg over de verschillende dossiers en documenten die erg op punt stonden. We mochten de medicatie controleren en toedienen aan de kinderen en leerden de meest voorkomende medicatie en nevenwerkingen van daar kennen.
Na onze stage-uren gingen we richting de winkel om winterkleding te kopen, zo zochten we voor elk kindje een volledige winteroutfit uit.

Onze laatste dagen waren telkens heel leerrijk. We waren veel met de kinderen bezig, en leerden de verschillende ziektebeelden meer en meer kennen. De HIV en TBC medicatie staan er echt op punt en geven de kinderen toch nog een betere toekomst. 

We zullen de kindjes hard missen en hebben ondanks de iets wat moeilijkere start, er toch een geslaagde en leerrijke stage van gemaakt waarbij we de kinderen dag na dag gelukkig hebben gemaakt.

Ook bezochten we deze week een woonzorgcentrum en de universiteit.
Het woonzorgcentrum was gelijkaardig met België en ze schenken veel aandacht aan snoezelen. We ontmoetten er een paar bewoners die van Nederland kwamen en hier in de Afrikaanse zon hun oude dag beleven. De visie van het WZC was heel herkenbaar en het niet verpleegkundig personeel wordt intern strikt bijgeschoold zodat ze toch verantwoord kunnen handelen.
De universiteit is echt een klein dorp! We bezochten het simulatiecentrum en keken onze ogen uit op de poppen met bewegende ogen, stemmen en een opgezwollen tong. Ook bouwden ze een sheck ('huisje van de armste bevolking') na waar ze de temperatuur ook kunnen regelen zodat studenten leren hoe te handelen in extremere temperaturen, echt interessant!

We kijken al uit naar de laatste week!